Wpisane w 2002 roku Na Listę Światowego Dziedzictwa Unesco piwnice w Hercegkút, są jedną z największych atrakcji węgierskiego Tokaju. Położone w objęciach południowo-wschodnich zboczy Gór Zemplén, od ponad dwustu siedemdziesięciu lat są świadkami rozwoju tokajskiego winiarstwa.
Wydrążone na różnych poziomach, wnikając w głąb zboczy na 10 – 40 metrów po obu stronach wsi Hercegkút, są efektem pracy osadników ze Schwarzwaldu, którzy na wyludnione ziemie po upadku wojny o niepodległość w 1748-49 roku, przybyli na prośbę Księcia Vilmosa Jánosa Trautsona. Wieś powstała w zaledwie kilka lat, a widoczne piwnice są prawie tak stare jak sama wieś. Ponieważ pierwsi osadnicy nie przywieźli ze sobą tradycji uprawy winorośli i produkcji wina, to wydrążone piwnice służyły im do przechowywania ziemniaków oraz warzyw w ilościach odpowiadających rocznym potrzebom właścicieli. Wraz z rozwojem wsi, utrzymanie osadników ze Szwabii skupiło się na uprawie winorośli, a piwnice zamieniły się w składy dojrzewających w beczkach win.
Duża część obu ciągów piwnic: Gomboshegy (92) oraz Kőporos (87) pochodzi z XIX wieku, gdzie do każdego domu we wsi przypadała piwnica. Obecnie z ponad 160 zachowanych piwnic, tylko część jest użytkowana oraz dostępna. Część z nich jest w użytkowaniu prywatnym, jak również kilka zostało zaadoptowanych przez winiarzy na sale degustacyjne i sklepiki. Piwnice Hercegkút to obowiązkowy plan na winnej mapie podróży do Tokaju.